Το φωτογραφικό φεστιβάλ Αγρινίου έχει τη χαρά να φιλοξενήσει στις κεντρικές εκδηλώσεις του το έργο “Το Βλέμμα της Αιωνιότητας” του Ηλία Μπουργιώτη.
Ο φωτογράφος  έκανε την backstage φωτογράφιση των τριών τελευταίων ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Με υλικό, κυρίως από την τελευταία ταινία του δημιουργού ο φωτογράφος προσπαθεί να αιχμαλωτίσει τη διαχρονικότητα της σκέψης και του έργου του.

Ο ίδιος ο φωτογράφος αναφέρει:
«Ξεκίνησα τη φωτογραφική μου αναζήτηση στην ελληνική ύπαιθρο στα μέσα της δεκαετίας του 1980 θέλοντας να γνωρίσω την Ελλάδα μέσα από την καθημερινότητά της, τα ήθη και τα έθιμα. Δεν με ενδιέφερε η καταγραφή των εθίμων αλλά η παρατήρηση της αλληλεπίδρασης των ανθρώπων σε όλες τις εκδηλώσεις. Ο καρπός αυτών των ταξιδιών ήταν το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο Αθέατη Ελλάδα.
Ένας από τους δημιουργούς που με συγκινούσαν με το έργο τους ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Με εντυπωσίαζε ο τρόπος που κινηματογραφούσε, τα πλάνα του, η φωτογραφία του, η μουσική των ταινιών του. Έβλεπα στο έργο του την Ελλάδα που γνώρισα στα ταξίδια μου, με τις ιστορικές και τις πολιτικές της μνήμες, που λίγο-λίγο χανόταν. Από τότε είχα την επιθυμία να βρεθώ κοντά του στη διάρκεια της κινηματογραφικής δημιουργίας, να τον γνωρίσω, να επικοινωνήσω μαζί του και να φωτογραφίσω το  backstage. Αυτό είχε το μεγαλύτερο φωτογραφικό ενδιαφέρον για μένα, ήταν κάτι που μπορούσε να έχει τη δική μου ματιά, ενώ όλοι και όλα κινούνταν στον ρυθμό της προετοιμασίας του πλάνου, ενώ όλα συνέβαιναν πίσω από την κάμερα. Στην πρώτη συνάντησή μας στη λίμνη Κερκίνη, με ρώτησε γιατί θέλω να φωτογραφίσω. Του έδωσα τότε και ξεφύλλισε το βιβλίο μου Αθέατη Ελλάδα. Με κοίταξε, το χαμόγελό του με καλωσόρισε. Και το ταξίδι συνεχίστηκε… έως το τελευταίο πορτρέτο που του έκανα εκείνο το εφιαλτικό  βράδυ στο Κερατσίνι λίγα λεπτά πριν το μοιραίο, στην ανολοκλήρωτη ταινία του Η Άλλη Θάλασσα.
Αυτό το πορτρέτο έδωσε και τον τίτλο στο βιβλίο μου, Το Βλέμμα της Αιωνιότητας (The Gaze of Eternity). Ένα μόνο βιβλίο δεν θα μπορούσε να χωρέσει το σύνολο αυτής της δουλειάς, ελπίζω όμως να μεταφέρει κάτι από τον πλούτο και τη μαγεία των όσων έζησα παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας δίπλα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο».