"Επιστροφή"
Εκθεση φωτογραφίας Νίκου Αλιάγα
Διάρκεια: 10-25 Σεπτεμβρίου 2022
Ωρες λειτουργίας: 24 ωρο
Τόπος: Κεντρική πλατεία Αγρινίου
Στις κεντρικέςεκδηλώσεις του Photopolis Agrinio PHoto Festival
Βιογραφικό
Ο Νίκος Αλιάγας γεννήθηκε το Μάιο του 1969, στο Παρίσι. Οι γονείς του, με καταγωγή από την Σταμνά του Μεσολογγίου και τη Λευκάδα, μετανάστευσαν στη Γαλλία, στα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Ο Νίκος έμαθε ελληνικά στα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Παρισίων και μαθήτευσε εσωτερικός για δέκα χρόνια, στο εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας, η οποία υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ενώ παρακολουθούσε συγχρόνως το γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα. Μια διπλή εκπαίδευση που τον οδήγησε στην Σορβόννη, το 1987. Εκεί, ανήσυχος φοιτητής, εκδίδει δίγλωσσο γάλλο-ελληνικό περιοδικό. Συχνά αναφέρει ότι “Δεν είχαμε χρήματα, αλλά είχαμε όνειρα, δεν είχαμε ούτε καν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αλλά είχαμε τον ελληνικό πολιτισμό”. Ο Νίκος Αλιάγας ως φοιτητής, αισθάνεται από την πρώτη στιγμή, την ανάγκη να προβάλει την ελληνική του υπόσταση μέσα στην γαλλική κοινωνία και να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας.
Παράλληλα, αρχίζει να ασχολείται με το ραδιόφωνο ως δημοσιογράφος στο Radio France International καθώς και στον αρμενικό σταθμό Radio A.Y.P(α.ι.π), όπου κάθε εβδομάδα παρουσιάζει την εκπομπή “Γειά σου, η φωνή του Ελληνισμού”.
Το 1991, η αντίστοιχη γαλλική ΕΣΗΕΑ του δίνει την επίσημη δημοσιογραφική ταυτότητα και γίνεται ένας από τους πιο νέους δημοσιογράφους της Γαλλίας.
Το 1993, αρχίζει να εκπέμπει στη Λυών, το Ευρωπαϊκό ενημερωτικό κανάλι EURONEWS, και ο Νίκος προσλαμβάνεται αμέσως, σε ηλικία μόλις 24 ετών, μιλάει πέντε γλώσσες και γίνεται ιδρυτικό μέλος και ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος του EURONEWS. Εκείνη την περίοδο, η Εύη Δεμήρη θα του προτείνει να στέλνει ανταποκρίσεις στην ΕΡΤ. Όπως εκμυστηρεύεται ο ίδιος, “Μου έκανε καλό γιατί εξασκούσα τα ελληνικά μου, πάντα είχα το φόβο ότι μπορεί να ξεχάσω τη γλώσσα μας”.
Το 1998, η γαλλική κρατική τηλεόραση τον καλεί να αναλάβει ως αρχισυντάκτης την εκπομπή της πασίγνωστης Christine BRAVO, που παρουσιάζει νέους ευρωπαίους δημοσιογράφους, οι οποίοι προβάλλουν με χιούμορ και καλή διάθεση τα ήθη, έθιμα και τις ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας. Μια μέρα πριν την πρεμιέρα, ο Ισπανός δημοσιογράφος ακυρώνει την συμμετοχή του και ο Νίκος καλείται να μιλήσει για την Ελλάδα. Στην αρχή διστάζει όπως εκμυστηρεύτηκε : “δεν ήθελα να γίνω καρικατούρα του Έλληνα, γιατί ήμουν παράλληλα και Γάλλος δημοσιογράφος”. Το δίλημμα δεν θα κρατήσει για πολύ, η μητέρα του Χαρούλα με λίγα και ουσιαστικά λόγια θα του πει: “εάν αξίζεις κάτι παιδί μου σε αυτή τη χώρα, να αξίζεις για αυτό που είσαι, Έλληνας”. Η εκπομπή θα σπάσει ρεκόρ ακροαματικότητας, φθάνοντας τα 5 εκατομμύρια τηλεθεατές και ο Νίκος κάθε Σάββατο, γίνεται μια ζωντανή διαφήμιση της Ελλάδας.
Παράλληλα, θα ξεκινήσει να παρουσιάζει το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Tele MONTE CARLO, εκεί σε συνδυασμό με το EURONEWS θα πάρει συνεντεύξεις από δεκάδες επιφανείς προσωπικότητες ανά τον κόσμο, όπως και από αρχηγούς κρατών, ηγετών και υπουργούς, μεταξύ άλλων, από τον Richard Holbrooke, τον Yasser Arafat, τον Yitzhak Rabin καθώς και από τον τότε νεοεκλεγέντα, αείμνηστο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, μια συνέντευξη που προβλήθηκε σε πέντε γλώσσες, σε όλη την Ευρώπη. Τον Νίκο Αλιάγα επέλεξε η Μελίνα Μερκούρη πριν αναχωρήσει για την Αμερική, για την τελευταία της συνέντευξη, στο EURONEWS. Μια συνέντευξη που έμεινε για τον Νίκο ως παρακαταθήκη και είναι εκείνος που θα προβάλλει ζωντανά σε όλη την Ευρώπη από το EURONEWS, τον ύστατο χαιρετισμό για την Μελίνα.
Ο Αλιάγας δεν θεωρεί τον εαυτό του Ελληνο-γάλλο, αισθάνεται απόλυτα Έλληνας και ολοκληρωμένος Γάλλος πολίτης. Η Ευρώπη δεν είναι γι’ αυτόν μια μακρινή ιδέα, είναι τρόπος ζωής και φιλοσοφία.
Στα γεγονότα της Κύπρου το 1996, όπου δολοφονούνται οι Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού, ο Αλιάγας θα προβάλει “live” στο EURONEWS, την βαρβαρότητα των δυνάμεων κατοχής. Όπως σημειώνει, δεν έπαψε ποτέ να υπερασπίζεται τα ελληνικά θέματα και επισημαίνει “ουδέποτε ταυτίστηκα με την οποιαδήποτε μορφή προπαγάνδας που θα μας παρουσίαζε με το καλύτερο πρόσωπό μας, απλά προσπάθησα πάντα να μοιραστώ το δίκαιο με το κοινό”.
Το 2000, μετά από πρόσκληση του Στρατή Λιαρέλη, έρχεται στην Ελλάδα, για να παρουσιάσει τις ειδήσεις στο κεντρικό δελτίο του ALTER. Γνωρίζοντας πολύ καλά πως δεν θα είναι εύκολο, θα πει αργότερα, “δεν με περίμενε κανείς στην Ελλάδα, αλλά δεν ήρθα για να κάνω καριέρα, ήρθα να μοιραστώ με τους συμπατριώτες μου αυτό που ξέρω να κάνω”. Η εμπειρία αυτή θα του δώσει την ευκαιρία να τριφτεί με την πραγματικότητα της Ελλάδας. Επί ένα χρόνο, κάθε εβδομάδα πηγαινοέρχεται στο Παρίσι, για την εκπομπή της Christine Bravo. Μετά από χρόνια θα πει ότι “ήταν περίεργο συναίσθημα να με βλέπουν κάθε Σάββατο εκατομμύρια Γάλλοι και στην Ελλάδα να κάνω 8% τηλεθέαση στο δελτίο ειδήσεων”.
Το 2001, ο Νίκος κάνει την μεγάλη μεταγραφή της καριέρας του και προσλαμβάνεται στο μεγαλύτερο ιδιωτικό κανάλι της Γαλλίας και της Ευρώπης, το TF1, όπου εργάζεται με μεγάλη επιτυχία, μέχρι σήμερα. Στη Γαλλία, ο Αλιάγας είναι ο Nikόs. Όπου υπάρχει γαλλόφωνος τηλεθεατής ανά τον κόσμο, αναγνωρίζει τον Έλληνα της Γαλλίας. Σε είκοσι χρόνια, θα σπάσει όλα τα ρεκόρ τηλεθέασης της χώρας, τόσο με τις ψυχαγωγικές του εκπομπές όπως το Star Academy, NRJ MUSIC AWARDS, THE VOICE και τα ενημερωτικά μαγκαζίνο του, όπως το FIFTY MINUTES INSIDE και τις αποστολές του. Οι μεγαλύτεροι σταρ του πλανήτη επιλέγουν Αλιάγα για τις συνεντεύξεις τους, όταν έρχονται στην Ευρώπη και τους περισσότερους τους ζητά να πουν μια λέξη ελληνική ή να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους στην Ελλάδα.
Όταν το 2004, παρουσιάζει το εναρκτήριο σόου (PRE-SHOW) των Ολυμπιακών Αγώνων, ως εθελοντής, οι γαλλικές εφημερίδες γράφουν: “Ο δικός μας Έλληνας”, οι ελληνικές σχεδόν τίποτα.
Το Μάρτιο του 2020 για τα διακόσια χρόνια απο την ελληνική επανάσταση ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν παραχώρησε στον Νίκο Αλιαγα συνεντευξη ευ όλης της ύλης για λογαριασμό της ΕΡΤ.
Ο Νίκος Αλιάγας είναι Iππότης και αξιωματικός των Γραμμάτων και των Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας, είναι ο πρώτος Έλληνας του οποίου το κέρινο ομοίωμα βρίσκεται στο Μusée Grévin, στο Παρίσι. Επίσης, είναι Πρέσβης Καλής Θελήσεως σε φιλανθρωπικά ιδρύματα ανά τον κόσμο, με ιδιαίτερη έμφαση σε αυτά που ασχολούνται με θέματα υγείας, όπως ο παιδικός καρκίνος και το AIDS. Ο Αλιάγας είναι Πρέσβης Καλής Θέλησης και στο International Foundation For Greece, είναι Επίτιμος Πολίτης της πόλης των Καννών, κατέχει το κλειδί της Πόλεως του Μεσολογγίου, ενώ έγινε γραμματόσημο στη χώρα μας.
Την τελευταία δεκαετία, το φωτογραφικό του έργο προβάλλεται σε όλο τον κόσμο, με ποικίλες φωτογραφικές εκθέσεις και διαλέξεις, που αφορούν κυρίως την Ελλάδα. Πρόσφατες συνεργασίες είναι εκείνες με το Μουσείο του Λούβρου και το Μουσείο Καλών Τεχνών του Bordeaux, όπου ο Νίκος Αλιάγας εξέθεσε φωτογραφίες που απεικονίζουν τους σημερινούς Μεσολογγίτες, απέναντι στον μυθικό πίνακα του Delacroix “La Grèce sur les ruines de Missolonghi”. Έχει επίσης εκδόσει βιβλία και λευκώματα στα ελληνικά και στα γαλλικά.
“Τα ίχνη που αφήνει ο χρόνος σε ένα πρόσωπο μου προκαλούν μια περίεργη αίσθηση. Μια γλυκιά μελαγχολία συνδεδεμένη με το πέρασμα του χρόνου, τόσο μυστηριώδη όσο το πέρασμα της ύπαρξης, τόσο εύθραυστη όσο και αδυσώπητη. Άρχισα να φωτογραφίζω ανθρώπους από φόβο μην τους ξαναδώ, όταν μικρό αγόρι βρήκα φωτογραφίες των νεαρών γονιών μου σε ένα σκονισμένο κουτί. Αυτή η αναπαράσταση του χρόνου που περνούσε στο πρόσωπό τους ήταν βάναυση, έτσι ο θεός Χρόνος μπήκε στη ζωή μου μέσα από μια εικόνα. Και τα ανέμελα παιδικά χρόνια πέταξαν μακριά εκείνη τη μέρα.
Πάντα επιστρέφω στις ρίζες μου, στα γνώριμα πρόσωπα, στους ήχους και τις λαλιές που με συνόδευαν όταν ήμουν παιδί τα καλοκαίρια στα σάλτσινα και τα καλντερίμια. Επιστρέφω σε έναν χρονότοπο που δεν μεταμφιέστηκε με κίβδηλους μανδύες, σε ένα τοπίο που κράτησε ατόφια την μυστήρια κλεψύδρα της ύπαρξης. Στην Σταμνά, το Μεσολόγγι, το Αιτωλικό, εκεί που η λιμνοθάλασσα αντιστέκεται ακόμα στους τρελούς ρυθμούς του κόσμου, εκεί που οι περήφανοι ελαιώνες δεν κομπιάζουν, εκεί που τα πρόσωπα θυμούνται και τιμούν δίχως πολλά λόγια.
Φωτογραφίζω αυτούς που δεν πίστεψαν τον καθρέφτη, όσους αποδέχθηκαν το χρόνο, εκείνους που δεν ζήτησαν τίποτα από κανέναν, τις ψυχές που δεν χρειάστηκαν φίλτρα για να υπάρξουν στο ψηφιακό κάδρο. Δεν υπάρχει αιωνιότητα όταν πας να ξεφύγεις από τα καμώματα του χρόνου. Φωτογραφίζω όσους έχουν κρατήσει μέσα τους καρδιά παιδιού, εκεί όπου υπάρχει ακόμα κάτι που μας συνδέει με το ιερό αόρατο του περάσματος. Μεταξύ ουρανού και θάλασσας, στην λεπτή γραμμή του ορίζοντα, ψάχνω ονειροπόλες ψυχές και ανήσυχες ματιές, ψάχνω την ανεξίτηλη αιτία που με έκανε δικό τους, κι ας ζω μακριά τους. Εκεί ίσως βρω το κρυφό μονοπάτι της απόλυτης γαλήνης… Όταν συνδέομαι μαζί τους πίσω από τον φακό μου, εκεί αισθάνομαι στο σπίτι μου”.
Νίκος Αλιάγας