Μητέρα Φύση - Μητέρα Γη

Ανοιχτή πρόσκληση για έκθεση στο Μουσείο Καπράλου

Υποβολή συμμετοχών έως 31 Δεκεμβρίου 2024

Στο πλαίσιο των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων θα πραγματοποιήσουμε μεγάλη έκθεση στο Μουσείο Καπράλου στο Αγρίνιο από 23/4 έως 14/5/2025.

Αναζητούμε φωτογραφίες που:

Αναδεικνύουν την ομορφιά, την αρμονία που υπάρχει στη φύση
Αποκαλύπτουν την ευθραυστότητα της Μητέρας Φύσης και την ευαίσθητη ισορροπία των οικοσυστημάτων
Αποτυπώνουν τη μοναδική ομορφιά της χλωρίδας, της πανίδας και της άγριας ζωής.
Εξερευνούν την πολύπλοκη σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του περιβάλλοντος ή τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της φύσης και της τροφής

Μοιραστείτε το όραμά σας για τη μητέρα φύση, μητέρα γη και βοηθήστε μας να εμπνεύσουμε άλλους να την προστατεύσουν.

Όροι συμμετοχής

Οι συμμετέχοντες καλούνται να υποβάλουν 1 – 5 φωτογραφίες στο παραπάνω θέμα, από τις οποίες μπορούν να επιλεγούν έως 3 φωτογραφίες.

ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ υποβολών έως 31 Δεκεμβρίου 2024.
Οι επιλεγμένες φωτογραφίες θα αποτελέσουν το υλικό της έκθεσης με τον αντίστοιχο τίτλο, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Καπράλου, στο Αγρίνιο.
Κριτική επιτροπή και επιμέλεια έκθεσης: Ελένη Μουζακίτη και Πάνος Καλτσάς
Διάρκεια έκθεσης: 26 Απριλίου έως 11 Μαΐου 2025.
Η υποβολή συμμετοχών στην πρόσκληση είναι δωρεάν, οι επιλεγέντες για συμμετοχή στην έκθεση θα καταβάλλουν, μετά την επιλογή των φωτογραφιών, τα έξοδα επιλογής, εκτύπωσης, ανάρτησης, επιμέλειας κλπ:

Για μία επιλεγμένη φωτογραφία 40 €.
Για δύο επιλεγμένες φωτογραφίες 60 €
Για τρεις επιλεγμένες φωτογραφίες 70 €.

Οι επιλεγέντες φωτογράφοι θα ειδοποιηθούν με email για την επιλογή των φωτογραφιών τους.
Οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό δηλώνουν ότι παραχωρούν στους διοργανωτές του διαγωνισμού το δικαίωμα δημοσίευσης, έκθεσης των φωτογραφιών και ανάρτησή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σκοπό την προβολή του Φεστιβάλ, με τον όρο της αναφοράς των ονομάτων των δημιουργών, χωρίς να θεμελιώνεται δικαίωμα αμοιβής τους.
Τα πνευματικά δικαιώματα των φωτογραφιών ανήκουν στους δημιουργούς τους.
Οι εκτυπώσεις θα καταστραφούν ένα μήνα μετά το τέλος της έκθεσης. Οι συμμετέχοντες μπορούν να τις παραλάβουν από την έδρα του φεστιβάλ ή να τους αποσταλούν, εφ όσον το ζητήσουν, με δικά τους έξοδα.
Η συμμετοχή στο διαγωνισμό συνεπάγεται αυτόματα ότι η μη ακριβής συμμόρφωση προς τους όρους του διαγωνισμού αποτελεί λόγο αποκλεισμού από την κρίση.

Τρόπος αποστολής φωτογραφιών:

Τα αρχεία της φωτογραφίας πρέπει να έχουν υψηλή εκτυπώσιμη ανάλυση και ως όνομα αρχείου πρέπει να έχουν το Ονοματεπώνυμο του φωτογράφου ακολουθούμενο από τον αριθμό 1, 2, 3 και τη στέλνετε με wetransfer στο email: contest@photopolis.gr μαζί με ένα αρχείο word στο οποίο θα αναφέρετε το Ονοματεπώνυμο, πόλη, τηλέφωνο, email και Instagram (εφ όσον υπάρχει).
Εντός 48 ωρών από την λήψη του σας αποστέλλουμε email λήψης της συμμετοχής. Εάν δεν λάβετε το email επιβεβαίωσης εντός 48 ωρών ενημερώστε μας σχετικά στο email: info@photopolis.gr.23 ΜαΜαρτίου

Photofolios:25

Πρόσκληση για υποβολή Portfolios

13 Εργασίες θα επιλεγούν

Προθεσμία υποβολής συμμετοχών έως 10.12.2024

Οροι συμμετοχής

To PhotoPolis Agrinio Photo Festival προσκαλεί τους φωτογράφους να υποβάλουν αίτηση για την έκθεση “Photofolios:25”.
Οι φωτογράφοι καλούνται να υποβάλουν 8 – 15 φωτογραφίες από ένα συγκεκριμένο έργο – σειρά.
Το θέμα είναι ελεύθερο.
Δίδεται η δυνατότητα χρήσης κειμένων και γραφικών.
Θα επιλεγούν δεκατρείς (13) εργασίες οι οποίες θα αποτελέσουν το υλικό της έκθεσης με τίτλο «Photofolios:25» και θα είναι μέρος των κεντρικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ τον Οκτώβριο 2025 και θα περιληφθούν στον κατάλογο-λεύκωμα του φεστιβάλ.
Γίνονται δεκτά μέχρι τέσσερα (4) portfolios, αλλά μπορεί να επιλεγεί μόνο ένα.
Οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό δηλώνουν ότι παραχωρούν στους διοργανωτές του διαγωνισμού το δικαίωμα δημοσίευσης, έκθεσης των φωτογραφιών και ανάρτησή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σκοπό την προβολή του Φεστιβάλ, με τον όρο της αναφοράς των ονομάτων των δημιουργών, χωρίς να θεμελιώνεται δικαίωμα αμοιβής τους.
Οι επιλεγμένες φωτογραφίες καταστρέφονται μετά την έκθεσή τους στο φεστιβάλ.
Η επιλογή της φωτογραφικής σειράς θα γίνει με βάση τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: Τη συνοχή των εικόνων ως ενιαίο σύνολο ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο και την εννοιολογική ή/και αισθητική ποιότητα των φωτογραφιών.
Η απόφαση της Κριτικής Επιτροπής, η οποία αποτελείται από την Ελένη Μουζακίτη και την Λίλα Ζώτου, θα είναι οριστική (βιογραφικά της κριτικής επιτροπής στο κάτω μέρος της σελίδας).
Οι επιλεγμένοι φωτογράφοι πρέπει να στείλουν αρχεία υψηλής ανάλυσης για έντυπη παραγωγή.
Τα αποτελέσματα της επιλογής θα ανακοινωθούν στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ, στα social media και θα γίνει και ειδοποίηση στους επιλεγμένους φωτογράφους με e-mail.
Οδηγίες υποβολής
Παρακαλούμε στείλτε την συμμετοχή σας μέσω wetransfer στην ακόλουθη διεύθυνση: portfolio@photopolis.gr (εντός 48 ωρών από την λήψη τους θα σας στείλουμε email επιβεβαίωσης λήψης των αρχείων. Σε περίπτωση που δεν το λάβετε παρακαλούμε ενημερώστε μας στο info@photopolis.gr).
Βάλτε τις φωτογραφίες σε ένα φάκελο. Ο φάκελος πρέπει να ονομαστεί με το Επώνυμό σας. Κάθε φωτογραφία πρέπει να ονομάζεται με αγγλικούς χαρακτήρες ως εξής: ΕΠΩΝΥΜΟ_ΟΝΟΜΑ_01 κ.λπ. (παράδειγμα: IOANNOU_GEORGIOS_01).
Format φωτογραφίας: jpg, μέγεθος μεγάλης πλευράς 1500 ppi.
Ένα έγγραφο word ή pdf (έως 200 λέξεις) πρέπει να συνοδεύει τη σειρά που θα περιγράφει το έργο σας στα ελληνικά και αγγλικά. Επιπλέον πρέπει να αναφέρεται ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο, πόλη, email, social media και να συνοδεύεται από ένα σύντομο βιογραφικό.

Κόστος

Για υποβολή ενός Portfolio: 15 ευρώ
Για υποβολή δύο Porftolios: 30 ευρώ
Για υποβολή τριών Portfolios: 40 ευρώ
Για υποβολή 4 Portfolios: 50 ευρώ

Πληρωμή

Δικαίωμα συμμετοχής στον διαγωνισμό έχουν όσοι καταβάλουν το παραπάνω ποσόν.
Υπάρχουν δύο τρόποι καταβολής του ποσού.
Α. Με τραπεζική κατάθεση.
Τράπεζα Aττικής, ΙΒΑΝ: GR7101608660000000085180908 (Ονομα: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ PHOTOPOLIS), ΑΓΡΙΝΙΟ.
EUROBANK – ΙΒΑΝ: GR7502602650000060201753456 (Ονομα: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ PHOTOPOLIS), ΑΓΡΙΝΙΟ.
Στις παρατηρήσεις γράψτε το όνομά σας και τη λέξη portfolio. Παρακαλούμε με την αποστολή των φωτογραφιών στείλτε μας και την απόδειξη κατάθεσης.
Σε περίπτωση που η κατάθεση γίνεται από άλλη τράπεζα τα έξοδα βαρύνουν τον φωτογράφο.
Β. Μέσω ασφαλούς κατάθεσης με Paypal. Πατείστε στο κουμπί “Πληρωμή με Paypal” και θα ανακατευθυνθείτε στην ασφαλή σελίδα του Paypal.

Εάν θέλετε να υποβάλετε περισσότερα του ενός portfolio πατείστε στο κουμπί “Περισσότερα portfolios”.

Κριτική Επιτροπή

Ελένη Μουζακίτη

Φωτογράφος, Επιμελήτρια εκθέσεων

Η Ελένη Μουζακίτη είναι φωτογράφος, εκπαιδευτικός με αντικείμενο τη φωτογραφία και επιμελήτρια φωτογραφικών εκθέσεων και εκδόσεων. Σπούδασε Γερμανική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, FU Berlin και στο Ruprecht-Karl University στη Χαϊδελβέργη. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ΜΑ in Image and Communication από το Goldsmiths College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και διδακτορικού διπλώματος (PhD) στη Φωτογραφία από το Πανεπιστημίο του Ντέρμπυ (Ηνωμένο Βασίλειο).
Το φωτογραφικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ διεθνώς (Bankside Browser – Tate Gallery of Modern Art, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Athens Photofestival, International Month of Photography Bratislava, Heterotopia – 1st Thessaloniki Biennale, Bluesky Gallery Oregon USA, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Ulis Photofestival – Κωνσταντινούπολη, Elika Gallery κ.α).
Eργα της ανήκουν στη συλλογή του Μουσείου Τέχνης του Πόρτλαντ, Όρεγκον, ΗΠΑ, του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, του ACG και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές. Έχει στο Τμήμα Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας στο πρόγραμμα εκπαίδευσης ενηλίκων στη φωτογραφία της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη Φωτογραφία και την Οπτική Γλώσσα του AKTO / Middlesex University, UK. Έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις φωτογραφίας και εκδόσεις. Είναι ιδρυτικό μέλος του The Provinces, μια πλατφόρμα που συλλέγει και προωθεί φωτογραφικά έργα που ασχολούνται με την ελληνική περιφέρεια.
Στο καλλιτεχνικό της έργο επικεντρώνεται σε θέματα συμπεριφοράς στο δημόσιο χώρο, τη γεωγραφία του ελεύθερου χρόνου, το τοπίο ως φαντασία του «ανήκειν», καθώς και σε θέματα της μνήμης – ιστορίας. www.elenimouzakiti.com www.the-provinces.com www.indexical.gr

Λίλα Ζώτου

Φωτογράφος, καθηγήτρια φωτογραφίας

Η Λίλα Ζώτου είναι κάτοχος Πτυχίου στις Εικαστικές Τέχνες και Επιστήμες των Τεχνών από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (GR) και μεταπτυχιακό στις Καλές Τέχνες από την Ακαδημία Τεχνών της Ουτρέχτης (NL).
Η πρακτική της κυμαίνεται σε έννοιες του ανήκειν, του σχηματισμού ταυτότητας και του ρόλου της μνήμης και του χώρου σε αυτή τη διαδικασία. Στο πλαίσιο των σπουδών της έχει δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη Θεωρία και την Τέχνη της Φωτογραφίας, ενώ η μεθοδολογία της επικεντρώνεται στο είδος της νέας φωτογραφίας ντοκιμαντέρ και της οπτικής αφήγησης. Ζει και εργάζεται στο Όσλο, ως ανεξάρτητη φωτογράφος τέχνης, καθηγήτρια φωτογραφίας και επιμελήτρια.
Οι πιο πρόσφατες συνεργασίες της περιλαμβάνουν εκθέσεις και επιμελητικές εργασίες με μουσεία όπως το Oslo Interkulturelt Museum, ByMuset, Ås Kunstforening, Teknisk Museum, Praksis Oslo και Cyan Gallery.
Επίσης διδάσκει φωτογραφία και ανάπτυξη χαρτοφυλακίου με γκαλερί και ιδρύματα όπως το Cyan Studio, iFocus Gallery, Oslo Photo Club, Chios Photo Club, Oslo Red Cross, Asfaphoto Courses και πιο πρόσφατα με το Henie Onstad Art Center όπου εργάζεται ως βοηθός καλλιτεχνικής έρευνας.
Είναι μέλος της Νορβηγικής Ένωσης Φωτογράφων Καλών Τεχνών.

Νικητές Photofolios:24 (2024)

Βραβεία ταινιών μικρού μήκους 2024

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Photopolis το οποίο πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 14 και Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024 στο Αγρίνιο.
Προβλήθηκαν οι 16 Φιναλίστ (από τις 519 που είχαν υποβληθεί) που επελέγησαν από την προκριματική επιτροπή (Νώντας Σαρλής, Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης και Zephy Ros).
Στο διήμερο παραβρέθηκαν οι σκηνοθέτες Γώργος Σταγάκης (Οδεύοντας στο λόφο), Θανάσης Πρωτάτος (WHISTLE/Το Σφύριγμα), Μαίρη Κολώνια (Η πολυθρόνα στο πεζοδρόμιο), Kazuya Isobe (Ιαπωνία) (Islam: We walk with you), Η παραγωγός Oksana Ivanyuk (Ουκρανία) (Big Small War) και ο μοντέρ Δημήτρης Βάτσιος.
Την παρουσίαση των ταινιών και της όλης εκδήλωσης έκανε η Αλεξάνδρα Καρακώστα.
Στο τέλος της δεύτερης βραδιάς δόθηκαν δύο βραβεία σε δύο ταινίες που επέλεξε η Επιτροπή των Βραβείων (Χριστίνα Μπαλάσκα, Δημήτρης Κούρτης, Χρήστος Μαγκλίνης).

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

Η ταινία “BIg Small War” του Myroslav Latyk από την Ουκρανία, έλαβε το βραβείο καλύτερης φωτογραφίας το οποίο απένειμε η κ. Μαρία Παπαγεωργίου, ως εκπρόσωπος του δήμου Αγρινίου και παρέλαβε η παραγωγός της ταινίας Oksana Ivanyuk, που ταξίδεψε από την εμπόλεμη Ουκρανία οδικώς στην Ελλάδα.

Το βραβείο καλύτερης ταινίας έλαβε η ταινία “Η Πολυθρόνα στο Πεζοδρόμιο”. Η σκηνοθέτης της ταινίας Μαίρη Κολώνια και ο μοντέρ της ταινίας Δημήτρης Βάτσιος, παρέλαβαν το βραβείο, από τον Διευθυντή του φεστιβάλ Πάνο Καλτσά.

Video

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΌ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ

Πρόσκληση για υποβολή ταινιών μικρού μήκους

Υποβολή συμμετοχών έως 31.10.2024

Το Photopolis Festival, μετά την επιτυχία των προηγούμενων ετών, προκηρύσσει διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους για το έτος 2025.

Οροι πρόσκλησης

Η υποβολή των έργων θα διαρκέσει από 1/9/2024 έως 31/10/2024. Τα επιλεγμένα έργα θα αποτελέσουν μέρος των κεντρικών εκδηλώσεων του 7ου φεστιβάλ Photopolis και θα προβληθούν στον Δημοτικό κινηματογράφο Αγρινίου τον Σεπτέμβριο 2025.

Από τους συμμετέχοντες ζητείται η ηλεκτρονική κατάθεση έργου/ων, ελεύθερης θεματογραφίας, στα οποία θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα κατεβάσματος, με μέγιστη διάρκεια τα είκοσι λεπτά (20′), καθώς και ένα σύντομο περιγραφικό κείμενο του έργου και του δημιουργού. Εάν η γλώσσα ομιλίας δεν είναι η ελληνική, τότε θα πρέπει επίσης να κατατεθεί το απαραίτητο αρχείο ελληνικών υποτίτλων.

Για να συμμετέχετε συνδεθείτε και καταθέστε το έργο σας μέσω της πλατφόρμας FilmFreeway:

Κριτική επιτροπή

Η επιλογή των έργων θα γίνει από τους : Κωνσταντίνο Ιωακειμίδη, Νώντα Σαρλή, Βασίλη Πελέκη και Zephy Ross και θα βασίζεται στη συνάφεια της περιγραφής της ιδέας με την εκτέλεσή της. Τα βιογραφικά των μελών της κριτικής επιτροπής μπορείτε να τα δείτε στο κάτω μέρος της σελίδας

Βραβεία

Θα δοθούν δύο βραβεία:

Βραβείο καλύτερης ταινίας
Βραβείο καλύτερου Σεναρίου
Βραβείο καλύτερης φωτογραφίας

Αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν μέχρι την 1η Απριλίου του 2025 στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ (www.photopolis.gr) και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ οι δημιουργοί των επιλεγμένων έργων θα ενημερωθούν και με e-mail και βέβαια θα είναι ορατά στην πλαtφόρμα FilmFreeway.

Όροι και προϋποθέσεις

1. Τα έργα πρέπει να είναι προϊόν του συμμετέχοντος.
2. Σε περίπτωση που τα έργα απεικονίζουν πρόσωπα εν αγνοία τους ή χωρίς την έγκρισή τους, καθώς και για το γενικό οπτικοακουστικό υλικό που χρησιμοποιείται, η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τον δημιουργό στον οποίο ανήκει το έργο και όχι το Φεστιβάλ Photopolis.
3. Εάν η επίσημη γλώσσα ομιλίας της ταινίας δεν είναι η ελληνική, τότε θα πρέπει επίσης να κατατεθεί το απαραίτητο αρχείο ελληνικών υποτίτλων.
4. Κάθε συμμετέχων μπορεί να δηλώσει όσες εργασίες θέλει αλλά μπορεί να επιλεγεί μόνο μία (σε περίπτωση επιλογής).
5. Τα πνευματικά δικαιώματα κάθε έργου ανήκουν στους δημιουργούς τους.
6. Το φεστιβάλ διατηρεί το δικαίωμα ανάρτησης φωτογραφιών και trailer των ταινιών για διαφήμιση της δράσης.

Κριτική επιτροπή

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης

Σκηνοθέτης, μοντέρ

Γεννήθηκε το 1972 στον Άγιο Κωνσταντίνο Αγρινίου, από γονείς προσφυγικής καταγωγής. Σπούδασε κινηματογράφο και τηλεόραση και έχει εργαστεί ως μοντέρ στην ΕΡΤ, στο Mega Channel και σε άλλες εταιρείες παραγωγής έχοντας υπογράψει το μοντάζ σε ειδήσεις, εμπορικά βίντεο, δεκάδες επεισόδια εκπομπών, σειρών ντοκιμαντέρ που προβλήθηκαν σε φεστιβάλ και στην ΕΡΤ.
«Το επάγγελμα της μητρός μου» είναι η πρώτη του ταινία μικρού μήκους, η οποία αποτέλεσε τη διπλωματική εργασία του, σε διασκευή του ομώνυμου κειμένου του Μπόστ. Σκηνοθέτησε την ταινία ντοκιμαντέρ “Βoudalia” που συμμετείχε στα διεθνή φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Χανίων, Ιεράπετρας. Σήμερα βρίσκεται στην αποπεράτωση νέου ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους δικής του σκηνοθεσίας και παραγωγής.

Δημήτρης Κούρτης

Εκπαιδευτικός

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1968 και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πληροφορική στο ΤΕΙ Μεσολογγίου.
Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στα Πληροφοριακά Συστήματα και εργάζεται ως διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο Αγγελοκάστρου. Η σχέση του με τον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1987 από τον κινηματογράφο Ίριδα, ως μέλος της Πανεπιστημιακής Λέσχης του ΕΚΠΑ και λίγο αργότερα με την Ταινιοθήκη της Ελλάδας, όπου σχεδόν σε καθημερινή βάση παρακολουθούσε τα αφιερώματά της σε γνωστούς σκηνοθέτες.
Από το 2012 είναι μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης του Δήμου Αγρινίου ενώ στην ψηφιακή του συλλογή βρίσκονται πάνω από 3000 ταινίες (σχεδόν όλες οι ταινίες που αναφέρονται στο βιβλίο του Στάθη Βαλούκου «Ιστορία του Κινηματογράφου» και του Κηθ Ρίντερ «Ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου»)

Νώντας Σαρλής

Σκηνοθέτης

Γεννήθηκε στην Αμφιλοχία. Σπούδασε Θέατρο και Κινηματογράφο στην Αθήνα. Εργάστηκε στον Κινηματογράφο και την Κρατική Ελληνική Τηλεόραση, ως σκηνοθέτης και μοντέρ.
Ως σκηνοθέτης κινήθηκε αποκλειστικά στον χώρο του δημιουργικού ντοκιμαντέρ, έχοντας σκηνοθετήσει από το 1976 μέχρι σήμερα 30 ντοκιμαντέρ, μεγάλου, μεσαίου και μικρού μήκους, καθώς και αρκετές ώρες τηλεοπτικού προγράμματος.
Ως μοντέρ έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες σκηνοθέτες, σε κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, καθώς και τηλεοπτικά προγράμματα. Εργάστηκε επίσης στο Θέατρο, ως σκηνοθέτης, έχοντας ανεβάσει αρκετές θεατρικές παραστάσεις με έργα Ελλήνων, Ευρωπαίων και Αμερικανών θεατρικών συγγραφέων.
Από το 1981 ασχολήθηκε συστηματικά με το θέμα της κινηματογραφικής εκπαίδευσης, ως καθηγητής σε διάφορες Σχολές Κινηματογράφου στην Ελλάδα. Έχει οργανώσει κατά καιρούς διάφορα Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, στηρίζοντας τις προσπάθειες των νέων δημιουργών.

Zephy Ross

Σκηνοθέτης

Σκηνοθέτης, μοντέρ και σεναριογράφος ταινιών μυθοπλασίας, γεννήθηκε στην Ελλάδα. Αποφοίτησε από την ΑΠΘ Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης, Τμήμα Κινηματογράφου, ενώ αργότερα συνεργάστηκε ως καλλιτέχνης στο Le Fresnoy, εθνικό στούντιο σύγχρονων τεχνών (Γαλλία).
Συμμετείχε ως καλλιτέχνης στη Διεθνή Έκθεση Γλυπτικής OPEN 15 2012 στη Βενετία με το κοινό έργο «Re-thinking Crisis» προσπαθώντας να ανακαλέσει τις αξίες μέσα στην ευρωπαϊκή κρίση. Είναι συγγραφέας μυθιστορημάτων και μουσικός, ασχολείται με το τραγούδι όσο και με την υποκριτική.
Η ταινία του «Κουκλόσπιτο» 2016 συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και σε πολλά γνωστά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ. Έχει εργαστεί σε πολλά κινηματογραφικά έργα και έχει παρουσιάσει εκθέσεις φωτογραφίας και βίντεο για γκαλερί και στούντιο. Αυτή τη στιγμή εργάζεται μεταξύ Γαλλίας, Ελλάδας και Κύπρου.

ΑΜΑΡΑΤΜΠΕΝ ΜΑΚΟΥΑΝΑ

Από την έκθεση της Κατερίνας Καλογεράκη: “Γεφυρώνοντας Πολιτισμούς, Συνηθισμένοι άνθρωποι” στο Φωτογραφικό Φεστιβάλ Αγρινίου Photopolis 2024

1932 – Γεννιέται στο Κουτς της Δυτικής Ινδίας.
Τελειώνει το Δημοτικό
Τελειώνει την Τρίτη Γυμνασίου.|
1948 – Παντρεύεται τον Μπαμπουμπε Μακουανα. Μετακομιζουν μαζί στην Κένυα.
1951 – Γεννιέται η κορη της Μαχαλαξμι.
1954 – Γεννιέται ο γιός της Μπουμπεντα.
1955 – Γεννιέται η κόρη της Χασμιτα.
1961 – Γεννιέται ο γιος της Ντιπακ.
1965 – Στέλνουν τον γιό της Μπουμπεντα και την κόρη της Μαχαλαξμι στην Ινδια να ζήσουν με τους παπούδες τους.
1966 – Μεταναστεύει στην Ζάμπια με τον άνδρα της και την κόρη της Χασμιτα και τον γιό της Ντιπακ.
1975 – Μεταναστεύει οριστικά στο Λονδίνο
Η κύρια Μακουανα ζούσε στο Βόρειο Λονδίνο μαζί με τον γιό της και την οικογένεια του. Απέκτησε 6 εγγόνια, το μικρότερο ένα αγοράκι 2 ετων, εγγόνι από τον μικρότερο γιό της Ντιπακ που ζούσε στην Αμερική. Με αφορμή που γεννήθηκε ο νεότερος εγγονός της, επισκέφτηκε την Αμερική ένα χρόνο πριν για να τον γνωρίσει. Ένα αξέχαστο ταξίδι γεμάτο από αγαπημένες οικογενειακές αναμνήσεις.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ, ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Κατερίνα Καλογεράκη γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά από το 1982 ζει στο Λονδίνο. Η καταγωγή της είναι από τα Χανιά της Κρήτης. Σπούδασε Φωτογραφία (Bachelors of Arts) στο Πανεπιστήμιο του Westminster στο Λονδίνο, απέκτησε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στα Μέσα Επικοινωνίας στο Goldsmiths College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, και Μεταπτυχιακό Φωτογραφίας (Masters of Arts) στο University of Westminster.
Έχει συμμετοχές σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει πραγματοποιήσει πρόσφατες ατομικές εκθέσεις σε Βρετανία, Ελβετία, Γερμανία, Γαλλία, Κύπρο, Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κρήτη.
Έχει λάβει βραβεία και επιχορηγήσεις από διάφορους Βρετανικούς και Ελληνοβρετανικούς Οργανισμούς όπως το Millennium Awards Commission, την Ελληνική Εταιρία Λονδίνου, το Ίδρυμα Λεβέντη, το Islington Arts & Entertainments και το Barnet Arts & Entertainments. Διδάσκει φωτογραφία και εργάζεται ως ελεύθερη επαγγελματίας φωτογράφος στη Βρετανία και στην Ελλάδα.

ΜΠΑΜΠΟΥΜΠΕ ΜΑΚΟΥΑΝΑ

1928 – 25 Μαη, O Μπαμπούμπε Μακουάνα γεννιέται στην Μομπάσα της Κένυας.
1975 – 7 Μαη, μεταναστεύει στο Λονδίνο.
14 Μάη τον προσλαμβανουν ως λογιστή στην εταιρία αυτοκινήτων ΒΜW
1985 – Μαης αποχωρεί από την ΒΜW και εργάζεται ως λογιστής για μεγάλη αρτοποιία.
1996 – Μαης. Συνταξιοδοτείται και εργάζεται ως εθελοντής σε Κοινοτικό κέντρο για ηλικιωμένα άτομα από διάφορες χώρες, κυρίως από την Ινδια.
1997 – Απριλης. Εργαζεται ως εθελοντής λογιστής για το Κοινοτικό κέντρο ηλικιωμενων.
Ο κύριος Μακουανα ζούσε με την σύζυγο του, τον μεγαλύτερο γιό του και την οικογένεια του γιού του, την σύζυγο και τα 4 παιδιά τους σε ένα μεγάλο σπίτι στο Βόρειο Λονδίνο. Τρείς μήνες τον χρόνο τους περνάει ταξιδεύοντας στην Ινδία με επισκέψεις σε συγγενείς. Ο μεγαλύτερος γιός του, Μπουπεντα, οργανώνει ολόκληρο το ταξίδι του στην Ινδία. Ο γιός του Ντιπακ που ζει και εργάζεται ως μηχανικός στην Αμερική, οργανώνει τους άλλους τρεις μήνες τον χρόνο που ταξιδεύει στην Αμερική. Τον υπόλοιπο χρόνο ζει στο Λονδίνο. Οι δυο κόρες του με τις οικογένειες τους ζουν 15 λεπτά από το σπίτι του στο Λονδίνο. Έχουν καθημερινή επαφή. Λατρεύει την ζωή του στο Λονδίνο, την σειρά που έχει η ζωή εκεί, την οργάνωση και την οικονομική ανεξαρτησία του. Πιστεύει πως η Βρετανία είναι μια εξαιρετική χώρα. Δεν τον ενοχλεί ακόμα και ο καιρός! Καθώς ταξιδεύει τόσο πολύ γεύεται το κλίμα της κάθε χώρας από Μονσούνες μέχρι καύσωνες. Ένοιωθε ευτυχής με την ζωή του, πλήρης ικανοποιημένος και σε απόλυτη ηρεμία για όλα όσα έζησε και ζούσε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΣΚΟΥΤΕΛΑ

1908 Γεννήθηκε στα Θεοδώριανα Αρτας.
1930 – Σεπτέμβρης Παντρεύτηκε τον Δημήτρη Σκουτέλα.
1931 Φλεβάρης, Εφυγε για την Αμερική σε ηλικία 23 ετών.
1930 – 1970 Εζησε στο Harrisbury, Pensilvania, έπειτα στην Virginia
6.1.1932 απεκτησε τον Θανάση
9.12.1932 απέκτησε την Αννα
9.7.196 απέκτησε τον Θόδωρο
1963 Επισκέφθηκε την Ελλάδα για πρώτη φορά μετά από την αναχώρηση της.
1966 Πεθαίνει ο άνδρας της.
Η κ. Σκουτέλα μίλησε για την φτώχεια που θυμάται στο χωριό της.
Την λάσπη στους δρόμους τον χειμώνα, τα ξυπόλητα παιδιά, όταν άρχιζε το κρύο και κατέβαιναν από τα βουνά στο χωριό, στον κάμπο. Είπε πως η φτώχεια της Αμερικής δεν ήταν φτώχεια, σε σχέση με αυτή της Ελλάδας. Η Αμερική ήταν πλούσια στα μάτια της.
Μίλησε για την ζωή της στην Αμερική για το σπίτι της, εκεί που νοιώθει ότι ανήκει. Τις χαρές που τις έδωσαν τα παιδιά της όταν πήγαν στο πανεπιστήμιο, όταν γεννήθηκαν τα εγγόνια της.
Μίλησε πως η θέση της είναι να θαφτεί δίπλα στον άντρα της εκεί στην Αμερική.
Στην Ελλάδα, ενώ έρχεται συχνά παρόλο τα 90 και παραπάνω χρόνια της, νοιώθει συνολικά ξένη, το σπίτι της είναι στην Αμερική.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ANAΣΤΑΣΙΑ ΚΑΛΟΥ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ)

1911 – Γεννιέται στο Αιδονοχώρι Κόνιτσας.
1917 – Ο αδελφός της Κωνσταντίνος πεθαίνει 6 ετών. Αρχίζει το Δημοτικό.
1921 – Τελειώνει το σχολείο. Ως κορίτσι η εκπαίδευση της ήταν αρκετή.
1927 – Πεθαίνει ο πατέρας της ηλικίας 44 ετών.
1930 – Αρραβωνιάζεται τον Απόστολο Κάλο.
1932 – Παντρεύεται και μετακομίζει στην Κόνιτσα.
1933 – 1934 Αποκτά 1 κόρη και 1 γιό.
1937 – Μετακομίζει στην Παγωνιανή και κατόπιν στα Ιωάννινα μέχρι το τέλος του πολέμου.
1945 – Μετακομίζει στην Πάργα.
962 – 1963 Αποκτά 2 εγγονές, κόρες της κόρης της.
1966 – Ο αδελφός της Απόστολος πεθαίνει στην ηλικία των 40 ετών.
Μετακομίζει στην Αθήνα για να βρίσκεται κοντά στα παιδιά της.
1970 – Πεθαίνει ο άνδρας της στην ηλικία των 66 ετών.
1970- 1971 – Αποκτά 2 ακόμα εγγονές κόρες του γιού της.
1974 – Πεθαίνει ο αδελφός της Κωνσταντίνος 47 ετών.
1978 – Πεθαίνει ο αδελφός της Αλκιβιάδης στην ηλικία των 46 ετών.
1987 – Η εγγονή της Χρυσούλα παντρεύεται.
1988 – 2002 – Αποκτά 6 δισέγγονα.
1989 – Η εγγονή της Αναστασία παντρεύεται.
1996 – Πεθαίνει ο γιός της στην ηλικία των 62 ετών.
2005 – Η ίδια πέθανε στις 2 Ιουλίου.

Η κ. Κάλου ζούσε με την κόρη της Ιουλίτα και τα εγγόνια της Χρυσούλα & Κωνσταντίνο στο Χαλάνδρι. Δεν εβγαινε έξω και περνούσε τον περισσότερο χρόνο της βλέποντας τηλεόραση και κάνοντας δουλειές του σπιτιού. Η ζωή της σημαδεύτηκε για πάντα από τους οικογενειακούς θανάτους και κυρίως του γιού της.
Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της είναι από την οικογενειακή της ζωή και την χαρά της να βλέπει τα εγγόνια και τα δισέγγονα της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΑΣΩ ΠΡΟΟΔΡΟΜΟΥ

1916 – Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
1922 – Αναγκαστική οικογενειακή μετανάστευση στην Μασσαλία.
1934 – Η οικογένεια μεταναστεύει στην Ελλάδα – Αθήνα.
1936 – Πεθαίνει ο πατέρας της στην Αθήνα.
1934 – 1937 Εργάζεται ως γκουβερναντα σε οικογένεια με 2 παιδιά.
1937 – 1973 Εργάζεται στο Γαλλικό Ινστιτουτο ως καθηγήτρια Γαλλικών.
1946 – Παντρεύεται τον Βασίλη Παπαικονομου.
1947 – Γεννιέται η κόρη της η Αννα.
1950 – Γεννιέται η κόρη της η Χριστίνα.
1968 – Η κόρη της η Αννα φεύγει για την Σορβονη.
1974 – Γεννιέται η Μαρίνα, η μοναδική της εγγονή.
1977 – Η κόρη της Χριστινα φαρμακοποιός, ανοίγει το πρώτο της φαρμακείο.
1979 – Απεβιωσε ο σύζυγος της.
1981- Συνταξιοδοτείται από το Γαλλικό Ινστιτούτο.
2009 – Απεβίωσε πλήρης διαύγειας στην Αθήνα.

Η κυρία Προοδρομου θυμόταν ακόμα τον Βόσπορο που αγνάντευε ως παιδάκι όταν ακόμα ζούσαν ειρηνικά και ευτυχισμένοι στην Πόλη. Αναπολούσε τα πρώτα χρόνια τους στην Γαλλία από τις άρεσαν πολύ. Δυστυχώς ο πατέρας της που δεν ήταν καλά, επέμενε πως ήθελε να γυρίσει στην πατρίδα του, την Ελλάδα, για να πεθάνει. Έτσι μετανάστευσαν στην Αθήνα λίγο πριν τον πόλεμο. Η μιζέρια της Ελλάδας τότε ήταν πολύ μεγάλη. Πολύ δύσκολα χρόνια που ποτέ δεν τα ξέχασε. Ένοιωθε περηφανη για τα 200 παιδιά που δίδασκε Γαλλικά κατά την διάρκεια του πολέμου. Ένοιωθε θλίψη για τα πρώτα χρόνια της ζωής της που ήταν τόσο δύσκολα. Θα προτιμούσε να είχαν παραμείνει στην Γαλλία αντί να υποστούν τις δυσκολίες του πολέμου στην Ελλάδα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΤΕΚΑΣ

1914 Απρίλης, γεννιέται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Τρείς μήνες μετά πεθαίνει η μητέρα του από διαβήτη.
1930 Αποφοιτά από το Γυμνάσιο. Ζεε για έναν χρόνο στη Βηρυτό.
1931 Πηγαίνει στην Ελλάδα για να σπουδάσει γιατρός.
1936 Αποφοιτά ως χειρουργός από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
1937 Δουλεύει ως χειρούργος στο Κοτσίκειο Ελληνικό Νοσοκομείο Αλεξάνδρειας.
1940 Εντάχθηκε στον Ελληνικό στρατό ως χειρούργος στο ξεκίνημα του Β’ Παγκό-σμιου πολέμου. Χειρουργεί στρατιώτες στο Ελ Αλαμέιν, την Παλαιστίνη και την Συ-ρία.
1944 Με τον Ελληνικό στρατό βρίσκετε στην Ρώμη. Επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια και αρχίζει να εργάζεται και να χειρουργεί́ στο Κοτσίκειο νοσοκομείο Αλεξάνδρειας.
1950 Παντρεύεται την Αμαλία Ράπου.
1951 Γεννιέται η κόρη του Χρυσούλα.
1964 Πολιτικές αναταραχές στην Αίγυπτο. Οι Έλληνες αναγκάζονται να φύγουν. Επιλέγει την Χίο ως τόπο παραμονής τους στην Ελλάδα. Εργάζεται ως χειρούργος στο τοπικό νοσοκομείο Χίου.
1979 Συνταξιοδοτείται. Γεννιέται ο Νίκος, ο ένας και μοναδικός εγγονός του.
1980 Μετακομίζει στην Αθήνα.
Ο κ. Στέκας μίλησε για την πιο σημαντική στιγμή της ζωής του, όταν έφυγαν μες στην νύχτα και άφησαν τα πάντα πίσω τους στο σπίτι τους στην Αλεξάνδρεια. Λυπάται πολύ που δεν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει την μητέρα του Χρυσούλα που πέθανε όταν ήταν 3 μηνών.
Οι καλύτερες αναμνήσεις του ήταν σε σχέση με την δουλειά του και το πόσους ανθρώπους βοήθησε, καθώς επίσης και σε σχέση με την κόρη του την Χρυσούλα και όλα όσα κατόρθωσε στην ζωή της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

XΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΖΩΡΤΖΑΚΗΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

1904 – Γεννήθηκε στις Μουρνιές Ρεθύμνου. |
1919 – 1923 – Έζησε στην Αθήνα.
1923 – Επιστρέφει στο χωριό του στις Μουρνιές, για να πάει στρατιώτης.
1924 – 1926 Υπηρετεί στην Βέροια & την Θεσσαλονίκη με τον στρατό.
1926 – Επιστρέφει στο χωριό του στην Κρήτη, για να εργαστεί.
1927 – Μετακομίζει στον Πειραιά.
Εργάζεται σε κλωστοϋφαντουργείο και αργότερα ως βαφέας στην εταιρία Δασκαλάκη.
Αλλάζει πολλές δουλειές.
1946 – 15 Δεκέμβρη – Παντρεύεται την Ροδάνθη Κορνάρου.
Αποκτάνε τρία κορίτσια και ένα αγόρι.
1965 – Παίρνει σύνταξη.
1967 – Αγοράζει οικόπεδο και κτίζει ένα μικρό σπίτι στην Σαλαμίνα, οπου και εγκαθίσταται.
1991 – 10 Δεκέμβρη, πεθαίνει η γυναίκα του.
1999 Φλεβάρης – Πέφτει και σπάει την λεκάνη του.
2004 – Απεβίωσε στην Σαλαμίνα σε βαθειά γηρατειά εν πλήρει διαύγεια πνεύματος.
Ο κύριος Τζωρτζάκης χαρακτηριστικά ανέφερε:
“Δόξα τον Θεό, πέρασα καλά στην ζωή μου, μόνο τώρα τα δύο τρία τελευταία χρόνια με πονάνε λίγο τα πόδια μου και δυσκολεύομαι να περπατήσω άνετα αλλά δεν έχω άλλα προβλήματα. Η ζωή μου είχε περισσότερες χαρές από λύπες. Μπορώ να πω πως έζησα καλά”.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ

1912 – Γεννήθηκε στην Κυθρέα Κύπρου.
1927 – Πήγε στην Λευκωσία για να εκπαιδευτεί ως επιπλοποιός.
1936 Οκτώβριος, φεύγει για Λονδίνο με πλοίο. Το ταξίδι διήρκησε 10 μέρες με ένα παλιό μικρό καράβι που νόμιζε πως δεν θα φτάσει ποτέ. Το ταξίδι του φάνηκε αιώνιο.
Νοέμβρης του ίδιου χρόνου, ξεκινάει δουλειά στο κεντρικό Λονδίνο, ως επιπλοποιός δουλεύο-ντας 56 ώρες την βδομάδα.
1939 – Αρχίζει δουλειά 12 ώρες την μέρα, για μια εβραϊκή οικογενειακή επιχείρηση στο
Σίτυ του Λονδίνου.
1940 – Επιστρατεύεται να δουλέψει σε εργοστάσιο πυρομαχικών.
1941 – Κατατάσσεται στο Βασιλικό Αγγλικό Ναυτικό στην Νότια Ουαλία.
1945 – Επιστρέφει στην παλιά του δουλειά στο City του Λονδίνου.
1947 – Ιούνιος, κερδίζει £400 στο Λότο Φεύγει για την Κύπρο απ’ όπου επιστρέφει τον Οκτώ-βριο.
1949 – Γνωρίζει την μέλλουσα σύζυγο του.
1950 – Αρχίζει δουλειά για την εβραϊκή εταιρία Epstein και παντρεύεται την
Μαρία Χατζηιακώβου.
1955 – 1963 – Αποκτούν 2 κόρες και 2 γιούς.
1966 – Επισκέπτεται την Κύπρο για 2η φορά στα 30 χρόνια.
Αυτήν την φορά ταξιδεύει όλη η οικογένεια του μαζί, με αεροπλάνο μέσω Ρώμης.
Επιστρέφουν παίρνοντας μαζί τους και έναν ανιψιό του.
1972 – Ενώ βρίσκεται στην Κύπρο αντιμετωπίζει προβλήματα καρδιάς.
1973 – Ιανουάριος, εγχειρίζεται στο Εθνικό Νοσοκομείο Καρδιάς του Λονδίνου με πρωτοπόρες καινοτομίες για την εποχή. Πιθανότητα επιβίωσης 10%.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους επιστρέφει στην δουλειά.
1987 – Συνταξιοδοτείται.
Ο κ. Νικολαΐδης ζούσε με την γυναίκα του στο σπίτι τους στο Βόρειο Λονδίνο.
Πέρναγε τον χρόνο του, διαβάζοντας, βλέποντας τηλεόραση και παίζοντας με τα εγγόνια του που τον επισκέπτονταν τακτικά. Πάντα θυμόταν την εγχείρηση καρδιάς που διήρκησε 18 ώρες και του έβαλαν 12 κιλά αίμα. Η πιο δυσάρεστη ανάμνηση της ζωής του είναι όταν έχασε το σπίτι του στην Κύπρο στα γεγονότα του 1974.
Από τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις του ήταν όταν κέρδισε το Λόττο
και πού σπούδασε τα παιδιά του.
Απεβίωσε το 2005.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

JACK SIRELLING

1912 – Γεννήθηκε στο Λονδίνο από Εβραίους Πολωνούς μετανάστες.
Άλλαξε πολλές δουλειές.
Η πιο σημαντική δουλειά του ήταν στο Βασιλικό Ναυτικό που
υπηρέτησε για 11 χρόνια.
1985 – Απεβίωσε η αγαπημένη του γυναίκα Λίλιαν.
1987 – Συνταξιοδοτείται.
Ο κύριος Σέρλινγκ μίλησε για την ζωή του και αναφέρθηκε στο πόσο σκληρά δούλεψε, αλλάζοντας πολλές δουλειές για να καταφέρει να μεγαλώσει και να μορφώσει τα τρία του παιδιά, Λέστερ, Μάρτιν και Λόρνα.
Αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικό για κείνον είναι το να κρατάμε τις παραδόσεις και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με αρχές.
Σε όλη του την ζωή πήγαινε στην Συναγωγή του Βριξτον και ποτέ δεν ξέχασε τις ρίζες του.
Είναι περήφανος για τα όσα κατάφερε στην ζωή του και κυρίως για τα τρία του παιδιά που του χάρισαν 16 εγγόνια.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΜΙΛΛΙ ΡΟΔΟΣ (Millie Rodes)

Η κ.Ρόδου γεννήθηκε στην Ουαλία το 1909 όμως σύντομα μετά την γέννηση της, όταν ήταν ακόμα μωρό, την πήρε (η Ρωσίδα? μητέρα της) στην Ρωσία. Δεν γνωρίζει γιατί οι γονείς της χώρισαν και γιατί η μητέρα της άφησε τον αδελφό της και την αδελφή της με τον πατέρα της στην Ουαλία και πήρε μόνο την ίδια στην Ρωσία.
Η μητέρα της την πήγε σε ένα μικρό χωριό που σήμερα ανήκει στην Λιθουανία αλλά εκείνα τα χρόνια ήταν Ρωσικό. Ήταν τα χρόνια της Ρωσικής Επανάστασης και θυμάται μάχες, καταφύγια, πυροβολισμούς και στρατιώτες που συνεχώς έρχονταν και συλλαμβάνανε κόσμο.
Μια μέρα ήρθαν και συνέλαβαν την μητέρα της που δεν επέστρεψε ποτέ.
Δεν ξανάδε την μητέρα της ποτέ από τότε, δεν ξέρει γιατί την συνέλαβαν, μόνο ότι την πήραν τσάροι στρατιώτες.
Έμεινε στο καταφύγιο που ήταν ασφαλές, αλλά δεν είχε καθαρό αέρα και καθόλου φώς, μέχρι που τελείωσαν όλες οι μάχες.
Μέσα στο καταφύγιο την φρόντιζαν οι γυναίκες που βρίσκονταν εκεί.
Αμέσως μετά, θυμάται ένα ορφανοτροφείο.
Τα παιδιά εκεί τα φρόντιζαν, είχαν φαγητό να φάνε αλλά δεν υπήρχε τίποτα άλλο πέρα από τα τελείως βασικά, δεν υπήρχε ούτε καν σχολείο. Το καταφύγιο αλλά και το ορφανοτροφείο ήταν για τους Εβραίους της κεντρικής Ευρώπης οι οποίοι μίλαγαν μια συγκεκριμένη Εβραϊκή διάλεκτο.
Η κ.Ρόδου μίλαγε μόνο αυτήν την διάλεκτο και καθόλου Ρωσικά.
Ηταν 16 ετών όταν ο πατέρας της από την Αγγλία κατάφερε να βρει τα ίχνη της, μέσω διάφορων οργανισμών, στην τότε Ρωσία.
Επειδή είχε γεννηθεί στην Βρετανία και αφού υπογράφτηκαν όλα τα σχετικά χαρτιά και τηρήθηκαν όλες οι διαδικασίες, μπόρεσε να φύγει για την Βρετανία. Ταξίδεψε μόνη της από την Ρωσία στο Λονδίνο. Το ταξίδι το θυμάται πως διήρκησε ατέλειωτες μέρες. Στο Λονδίνο, στον σταθμό του τρένου, την συνάντησε ένας άνδρας που ποτέ δεν τον είχε ξαναδεί στην ζωή της και ο οποίος της είπε πως ήταν ο πατέρας της.
Τον πατέρα της δυστυχώς δεν κατάφερε να τον γνωρίσει πραγματικά γιατί η ίδια δεν μίλαγε Αγγλικά και γιατί ο ίδιος απεβίωσε λίγο μετά την άφιξη της στο Λονδίνο.
Με τον αδελφό της και την αδελφή της δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια ουσιαστική σχέση αφού δεν μίλαγε την γλώσσα.
Δεν ταιριάξανε ποτέ. Ηταν πολύ μεγαλύτεροι από την ίδια και είχαν στενές σχέσεις με την μητριά τους και τις 2 αδελφές τους από την μητριά τους.
Οταν ήταν περίπου 18 χρονών, ξεκίνησε ραφτική την οποία την συνέχισε μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε στα εξήντα της. Παντρεύτηκε στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αλλά χώρισε πολύ γρήγορα όταν κατάλαβε πως έκανε λάθος επιλογή.
Όλη της την ζωή ήταν τελείως μόνη της, δεν είχε ποτέ κανέναν να την βοηθήσει.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε σε υποστηριζόμενη κρατική κατοικία για υπερήλικες.
Τις άρεσε η μουσική και η κηπουρική. Ένοιωθε θλίψη και λύπη για την ζωή της, για το ότι δεν ήξερε τίποτα για την μητέρα της, το τι ακριβώς έγινε στην ζωή της.
Οι χειρότερες αναμνήσεις της ήταν από την Ρωσική επανάσταση. Η σκληρότητα και κτηνωδία εκείνης της εποχής τις αφήσαν πολύ βαθιές και θλιβερές αναμνήσεις.
Ήταν πολύ ικανοποιημένη που κατάφερε και δημιούργησε ότι καλύτερο μπορούσε για την ζωή της και που έφτασε εκεί που έφτασε απολύτως μόνη της. Ήταν πολύ σημαντικό για εκείνην το ότι ήταν ζωντανή και ζούσε στην αρχή του 21 αιώνα.
Απεβίωσε από καρκίνο το 2002.

Cookie	Duration	Description
cookielawinfo-checkbox-analytics	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional	11 months	The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy	11 months	The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.